Herfstdiptips

Column door Eefke Peeters
dinsdag 21 oktober 2014

 Ik kreeg laatst een berichtje van een vriendin die stuurde: Lieve Eef, dan kun je lang wachten! Wachten? Waarop. Oh, mijn what's app status stamt nog uit de lente en stond op 'wachten op de zon'. Want ook al verbrand ik levend, ik hou van de zon en alles wat daarbij komt kijken. En nu is ze weg, grotendeels dan. In de herfst hoor je mij dan ook minder zingen als in de zomer. Ik zing alleen het volgende nummer: 'Ain't no sunshine when she's gone. It's not warm when she's away. Ain't no sunshine when she's gone and she's always gone too long anytime she goes away.' Dat nummer gaat toch helemaal niet over een vrouw, het is een ode aan de zon! U voelt hem al aankomen ik heb last van een herfstdip, najaarsdepressie. En ik ben niet alleen er zijn nog minstens 1,2 miljoen Nederlanders met mij. Ik doe dan ook al jarenlang onderzoek gebaseerd om mijn eigen dip. Ik ben een doorgewinterde ervaringsdeskundige. Mensen die zeggen; 'Zie je dan niet hoe mooi de kleuren in de herfst zijn?' Man, die zou ik het liefst begraven onder zo'n groot hoop dorre bladeren. 'Want nee, ik zie niet hoe mooi die kleuren zijn, het is godsamme de halve dag donker namelijk!!' Dat is ook direct het grootste probleem het gebrek aan natuurlijk daglicht. Ik geloof niet in lichttherapie, en daarom zal het bij mij ook wel niet werken. Ik vergelijk het maar als zware liefdesverdriet en dan verplicht knuffelen met een opblaaspop. Who are you kidding? De eerste keer dat ik achter zo'n lamp ging zitten heb ik nog nooit zoveel gehuild. Ik dacht alleen maar aan de zon en dat dit nepding nog niet in haar schaduw kon staan. Het werd alleen maar erger. Dus ik kijk 's morgens op mijn telefoon en check een halfuurtje dat het droog is en ga naar buiten. Dat moet iedereen doen. Werk je voor een baas dan mag je meestal, zeker wanneer je dit uitlegt, met de lunch wel even naar buiten. Doe dat ook, dat helpt. Verder helpt, en geloof me ik heb het tegenovergestelde jaren geprobeerd, je vasthouden aan je vaste ritme. Sorry maar dus niet in de weekenden denken ik blijf liggen tot de zon komt en 'cocoon' wat langer 's nachts op de bank. Het verstoort je ritme alleen maar meer. Wat ook helpt is shoppen! Dat helpt eigenlijk tegen alles, maar zeker tegen herfstdepressies. Natuurlijk moet je niet je maandsalaris er in één keer doorheen brassen want dat zal je humeur later niet ten goede doen. Ik mag bijvoorbeeld van mezelf elke herfst een nieuwe sjaal. Een soort langdurig troostende omhelzing gedurende de sombere dagen. Ook mag ik van mezelf warme chocomel drinken, zelfs met slagroom als het echt erg was die dag, en was het vreselijk, mag er nog een scheutje rum in ook. Voor de rest moet je niet meer suiker eten dan gewoonlijk. Dit werkt namelijk averechts. Wel toegeven aan de stampotten en wild gerechten die zorgen namelijk voor je dagelijkse behoefte aan cortisol. En onthou het volgende; je bent niet alleen! Na regen komt zonneschijn. Na de herfst komt .. o wacht .. de winter. Nou ja, ooit komt de lente weer. Ik las over boedha en dat je een lichtpuntje moet zijn voor anderen en jezelf. Dat is het: Herfst; probeer dan zelf maar het zonnetje te zijn!

Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie