Dit NIET lezen!

Column door Eefke Peeters
dinsdag 26 augustus 2014

Wat doe je nou? Je leest dit hé?! En waarom? Omdat er het woordje NIET staat?

Het is een soort rode lap op een stier, het werkt als een triggermiddel. Want waarom mag je het dan niet lezen? Ga ik iets schrijven wat geheim is? Het woordje NIET maakt je nieuwsgierig. Mensen zijn van nature nieuwsgierig en leergierig en willen meer weten en kunnen als nu op dit moment.
Nu ga ik iets vertellen wat iedereen zou moeten weten en zeker als je kinderen hebt of ooit van plan bent om deze te wensen. Geldt trouwens ook voor iedereen met een neefje of buurmeisje.
Wanneer je namelijk tegen een kind zegt dat deze iets NIET mag dan krijg je exact hetzelfde als dat wat er nu gaande is. Ze doen het juist. Want zo zitten zij (en wij) nu eenmaal in elkaar. Op het moment dat je zegt; Niet op straat rennen, is dat dus het beeld wat er zich vormt in dat kleine hoofdje. Beter kun je dus zeggen wat je wel wilt dat ze doen. Rustig op de stoep lopen. Beeldvorming en nieuwsgierigheid. Het is het klassieke voorbeeld van denk niet aan een roze olifant en whoop wat zit er in je gedachten? Zo werkt het nu eenmaal.

Logisch, maar gek genoeg hoor je ons ouders toch altijd roepen: Niet met je vinger in je neus, niet schreeuwen, niet aan de hond zijns staart trekken. En wat heb je dan? Juist; een gillende snotneus en een jankende hond.
Nee, mensen dat kan dus heel eenvoudig anders! En laat nu net gisteren de scholen begonnen zijn. Prima moment voor lekker wat nieuwe regels zo aan het begin van een vers schooljaar.
Dus neem een groot blad en schrijf bijvoorbeeld de volgende regeltjes op. In dit huis praten wij tegen elkaar. In dit huis knuffelen wij met de hond. In dit huis gebruiken wij onze vingers om mee te kleuren (op een blaadje!), piano te spelen of te loomen.
Ik heb dat gisteren ook gedaan en eerlijk is eerlijk. Makkelijk is het niet. Ik bedoel niet dat het niet makkelijk is, ik bedoel dat ik wou dat het eenvoudiger was.
Ik was namelijk druk aan het werk achter mijn laptop. Ik hoorde de constante dreun van de bal tegen de muur. Wat is het dan eenvoudig om te schreeuwen: Niet met die bal tegen de muur!!! Ik zucht diep en roep liefjes: 'Misschien is het een leuk idee om met de bal naar de andere wijk te lopen waar het voetbalveldje ligt en daar lekker te gaan spelen. Een dikke duim en een brede lach geven toe dat het werkt! Ik ben tevreden. Dan komt de jongste een uur later terug met modder tot haar kin. De gang lijkt op een varkenstal. 'Ik zei toch zorg je dat je niet vies wordt.' Ik hoor het mezelf zeggen. Mijn kleine knorretje is het levende bewijs van de kracht van het woordje niet. Een half uur later zitten we aan tafel. Gewokte spruitjes met honing en spekjes en gepofte rijst met nootjes en gedroogd fruit. De oudste begint twijfelachtig te proeven, maar de jongste kijkt zwaar bedenkelijk. Dan roep ik enthousiast: 'We gaan alles proeven en ons hele bordje vrolijk, zonder morren leeg eten.' En weet je wat ik nu geleerd heb?

Het is geen toverwoord wanneer je het woordje niet niet gebruikt, maar het helpt weliswaar wel!


Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie