Gingerisme
Column door Eefke Peeters
dinsdag 19 augustus 2014
Pas las ik ergens dat journalisten tegenwoordig geen mening meer durven hebben en bovendien meepraten met het gros van de mensen. De drang om leuk gevonden te worden zit namelijk diepgeworteld. Ik lees dit artikel dat naast de wederom oververhitte Zwarte Piet discussie staat. Wij vieren dit feest al eeuwen en er is geen Oer-Hollandse Nederlander te bekennen die Zwarte Piet als iets racistisch beschouwt. Want Zwarte Piet staat gelijk aan plezier, brengt cadeaus en strooit met snoep. Ik denk na over wat ik hier écht bij voel. Ik vind het oprecht erg als er mensen zijn die hier moeite mee hebben. Mensen die gekwetst worden door ons gezellige kneuterige feest. Maar alleen als je er daadwerkelijk in het nu last van hebt. Refereren naar de slaventijd vind ik echt de grootste onzin die er is. Heb jij een donkere huid en vind je dat ik daar met mijn blanke huid, sproetjes en rode haar niet over mag oordelen? Nou, Think Again! Mijn roodharige afstammelingen hadden het namelijk ook zwaar te verduren! Wij werden, zeker als vrouw, zonder pardon op de brandstapel gegooid. We werden dus zonder reden levend verbrand vanwege de kleur van ons haar. Rood haar stond gelijk aan hekserij. Maar 1 % van de wereldbevolking heeft rood haar, demonen waren we, en daarom heeft men ons vroeger proberen uit te roeien.
En dat is ze nog aardig gelukt. Want er is pijnlijk genoeg wetenschappelijk bewezen dat 'wij' er over 100 jaar niet eens meer zijn. Één procent mensen, over minderheid gesproken!
De Romeinen hielden ons vroeger ook als slaaf ja. Gewone slaven die hard moest werken, maar ook als seksslaaf omdat we zo temperament vol zijn. Sommige landen hebben door de eeuwen heen nog steeds iets tegen ons roodharigen. Op Corsica spuugt men op de grond en keert men om als ze iemand tegen komen zoals 'ons'. Er is voor ons ook een term bedacht die de lading dekt van het rascisme tegen ons; gingerisme. Ik heb het allemaal gehoord: Vuurtoren en rode biet. De vragen wanneer ik op groen spring en of mijn vader roest in zijn pijpje had. Rooien en valen zijn donderstralen. Zo was het toch?
Ja, ik kan mijn haar verven, maar dan verloochen ik mijn afkomst. En dat doe ik niet. Ik ben er trots op. Ik ben eentje van die 1 %. En wil jij op de grond spugen en omdraaien als je mij ziet? Fijn! Want dan is de weg vrij voor mij!
Kan ik eerlijk zeggen dat ik het mij nooit gekwetst heeft? Ja, dat kan ik. Mensen die mij hebben gepest vanwege de kleur van mijn haar vind ik zielige, kortzichtige mensen die meestal zelf onzeker of jaloers zijn. En zo is het met alle pesters. Jaloers op jouw mooie bruine huid, jaloers op mijn zomersproetjes, jaloers op zijn langere geslachtsdeel. Weest trots op waar je vandaan komt, maar bedenk vooral dat jij en alleen jij zelf bepaalt wat je toekomst zal zijn!
Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie
