Voor dag en dauw

Column door Eefke Peeters
dinsdag 20 mei 2014

'Mama, waarom vieren we met Hemelvaart dat Jezus naar de hemel is gegaan?' Ik hoor de vraag wel, maar weet om twee redenen niet goed wat ik moet antwoorden. De eerste is dat ik niet gelovig ben, zeker niet volgens de bijbel in ieder geval. Andere reden is dat het vertrek naar de hemel, in de meeste gevallen, geen reden tot een feestje geven. Aangezien ik mijn dochters sinds hun geboorte graag verhalen vertel over magie, fabeldieren en goede heksen besluit ik het maar over die boeg te gooien.
'Dat kun je het beste even op school vragen, lieverd, dat weet mama niet. Maar weet je wat Hemelvaart eigenlijk inhoudt?' Ik spreek met een spannende stem en ze zet grote geïnteresseerde ogen op.
'Nou, vroeger stonden de mensen op Hemelvaartsdag dag al voor dag en dauw op. Om drie uur midden in de nacht. Zij gingen dan zingen en dansen op het gras met blote voeten. Rond die tijd hangt er een soort mysterieuze mist over de weilanden. De lieve heksen wisten dat dit goed voor je was, want de mist was magisch en hier haalden ze hun energie en toverkrachten uit. Ze vierden ook dat alles weer is gaan leven sinds de zon er is. Alle lieve nieuwe dieren en bloesem aan de bomen en mooie kleurrijke bloemen en planten.' Ze knikt heftig. Haar grote zus merkt pienter op. 'Dus het heeft eigenlijk alles te maken met dankbaarheid naar de natuur en een soort van jezelf opladen via de energie die de natuur je geeft.'
Ik knik tevreden. Ik vind mezelf op dat moment een topmoeder dat ik met zo weinig woorden een mooie les gegeven heb. Vrolijk fluit ik een deuntje en begin aan de afwas. 'Drie uur 's nachts hé mama?' vraagt de oudste. Ik knik vrolijk. 'Mooi! Dan zet ik dat vast op de kalender!' zegt ze enthouisiast. Ik slik. 'Maar dat deden de lieve heksen vroeger, schat. Dat doen wij toch niet, gekkie,' probeer ik lief glimlachend.
'Nee,' zeggen ze kordaat. 'Wij, willen ook de natuur bedanken voor alle lammetjes, veulentjes en kuikens en de bloemen in de tuin. Bovendien hoorde ik jou tegen tante Wendy zeggen dat je jezelf moest opladen en dat doet die mist dan toch?' Ze kijken me allebei hoopvol aan, grote ogen vol verwachting. Ik slik nog een keer. 'Ja, dat klopt inderdaad. Ik verheug me er nu al op.' Ze lachen breed en tekenen vrolijke grassprietjes bij de idiote tijd van 03.00 uur. Vrolijkheid is aanstekelijk zeggen ze, en dat klopt. Ik zie de vrolijke snoetjes en lach. Mijn lieve kleine heksjes!

Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie