Ik ben niet lief!

Column door Eefke Peeters
woensdag 29 januari 2014

Ik ben hier en daar eens rond gaan vragen in het kader van research voor het Land van Cuijk. Ben je trots op de regio waar je woont en werkt? Ik vond het best wel schokkend dat de meeste mensen het Land van Cuijk zien als een naam die verder als regio weinig raakvlakken of verbondenheid ziet. De mensen die niets hebben met deze regio geven graag de schuld aan iets wat los staat van hen zelf. Dat is sowieso een trend van deze tijd. Niemand kijkt meer eerlijk naar zichzelf. Maar ondertussen heeft iedereen niet één, maar zelfs twee vingers klaar. Om op te steken én om mee te wijzen. Ik krijg wel eens te horen dat men vindt dat ik te lief of te optimistisch ben en dat het tijd wordt om wat harder te worden. Het is niet altijd rozengeur en maneschijn, zeggen ze dan tegen mij. Nou, dat weet ik heus wel. En juist daarom weet ik dat als je iets nodig hebt in het leven het verbondenheid is. Iedereen heeft een plek nodig waar je terug kan keren. Thuis. Ik ben nu eenmaal lekker toch een optimist, dus ik vraag iedereen iets positiefs te noemen. Iets wat je trots maakt om een Land van Cuijkenaar te zijn. Is het een man als Emile Roemer, een bedrijf als Stork Marel, de Graafse Straatjes, de Kuukse Kroegentocht of op d'n Tôffel ? De kerk die je ziet als je naar huis rijdt, de geur van de bakker op de hoek van de straat of de Maas? Benoem het, hoe groot of klein het ook mag zijn. Dat is toch niet zo moeilijk?
Dan heb ik nog een harde opdracht voor je! Het is best pittig dus haal adem en ga maar even zitten. Ga de grens eens over van je eigen dorp en kijk eens naar een ander. Niet om te wijzen of te kopiëren, maar om trots op te zijn! Er mag namelijk best wat rek zitten in je veilige thuishaven, meer lucht, meer beweging, dan kun je zelf ook groeien! Dus hou op met zeuren en wijzen er is maar een vinger die ik wil zien en dat is een duim! Land van Cuijk; vind ik leuk!


Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie