Halfbakken dorpsgek

Column door Eefke Peeters
woensdag 22 januari 2014

Als het op duurzaamheid aankomt is Het Land van Cuijk bijzonder goed aan het scoren, dat blijkt uit de Landelijke Gemeentelijke Duurzaamheidsindex die afgelopen week verscheen. Op maar liefst zestien belangrijke zaken werden de gemeentes getoetst.
Boxmeer deed het redelijk evenals Grave. Cuijk was uitzonderlijk en Mill wel heel bijzonder. Maar welke Gemeente pas echt deed verbazen met een schitterende derde plaats is Sint Anthonis.
En wat wil het toeval (dat uiteraard niet bestaat)?
Juist, ook ik ben een trotse inwoner van deze duurzame Gemeente. Ik kan dan ook haarfijn uitleggen waarom wij zo hoog hebben gescoord.
Sint Anthonis is namelijk hét kunstdorp. Wij hebben niet zoals elk matig dorp een halfbakken dorpsgek, nee Sint Anthonis, wat wij zelf graag uitspreken als S'n Tunnis, barst van de excentriekelingen.
Je kunt serieus geen stap zetten of je struikelt over de loslopende creativiteit.

En wat hebben alle fatsoenlijke kunstenaars met elkaar gemeen? Of je nu een schilder, beeldhouwer, schrijver, muzikant of danseres bent? Leed moet er geleden zijn, onmiskenbare pijn. Je moet wegen zijn ingeslagen bezaaid met spijt en wanhoop. Fouten hebben gemaakt.
Op de bodem van de fles zijn beland. Intens hebben lief gehad en ook ongekend verloren. Een kunstenaar zonder pijn bestaat niet.
En daarom zijn wij zo'n duurzaam dorp. We houden van afzien; het voedt onze gaves. Dus hier in S'n Tunnis zetten we niet de verwarming wat lager zoals de flauwe gemeentes die ook redelijk hebben gescoord.
Nee, we zetten de verwarming niet eens aan! Sterker nog, de meeste van ons hebben niet eens verwarming! En nee, we dragen geen extra dikke trui. Kom op dat is toch geen kou lijden? Nee, we dragen niets.
Enkel en alleen onze geiten wollen sokken. 

Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie