Worstenmeisje

Column door Eefke Peeters
donderdag 2 januari 2014

Het jaar 2013 is voorbij. Het jaar van de dood van Mandela en prins Friso, de chemische aanval in Syrië, de bloedige aanslag op een winkelcentrum in Nairobi. Met gruwelijke vermissingen, natuurrampen en nucleaire dreigingen.
Een jaar van nog steeds slepende economische crisis met hier en daar een optimistisch geluidje wat vervolgens weer razendsnel werd ontkracht. Zelfs de troonwisseling had een lelijke schaduw in de vorm van het vreselijke Koningslied over zich heen. De W van wakker stamppot eten. Ik vraag me nog steeds af of dit moet zijn de W van Wortelstamppot eten. Hoe dan ook de W van wanstaltig dat is het! Ik spreek voor mezelf en ik denk velen met mij als ik zeg dat ik maar wat blij ben dat dit jaar om is. Een nieuw jaar vol met kansen. Natuurlijk kan en zou je op elk gewenst moment moeten beginnen met frisse moed en goede voornemens maar op de een of andere manier is het nu toch gemakkelijker. Hoewel ik dit jaar mijn best zou gaan doen om nu toch eindelijk die zwangerschapkilo's kwijt te raken, zeker omdat we eergisteren de zevende verjaardag van mijn dochter hebben gevierd. Maar ja, als er dan iemand trakteert op appelgebak op het werk kan ik dat moeilijk weigeren want de juiste werkspirit is ook enorm belangrijk. En natuurlijk had ik eigenlijk in het kader van meer bewegen de fiets of de benenwagen moeten nemen, maar ik was na de gezellige kerstborrel van vorige week mijn kerstpakket vergeten dus ik moest nu wel de auto nemen want anders breekt de champagne misschien wel of verpulveren mijn borrelnootjes. Gisteren heb ik trouwens wel een flinke wandeling gemaakt. Ik was namelijk bij de nieuwjaarsduik. Ik had mijn bikini wel aan hoor onder mijn kleding. Maar toen ik alle camera's zag die door hun lens op zoek waren naar het ultieme Unox meisje bedacht ik opeens dat we allemaal onze eigen kwaliteiten hebben. En de ambitie om het nieuwe worstmeisje te worden is er een die ik beter niet kan hebben. Ieder zijn ding dus ik loop weg van de menigte haal diep adem en kijk eens goed om me heen.

Ik zie mezelf op het strand, met achter mij mijn voetstappen in het zand
Het is een duidelijk bewandeld pad, maar voor mij is er niets van dat
Voor mij is alles onaangeraakt, waardoor het gevoel in mij ontwaakt
dat ik nog elke kant op kan, ik word er stil maar hoopvol van
Ik besluit mijn rechtervoet op te tillen, om te zien waar zij heen zou willen
Zij wil klaarblijkelijk rechtdoor, kom maar op 2014 ik ben er klaar voor!

Succes met je voornemens en vooral dat al je wensen maar uit mogen komen!

Lees meer blogs/columns | Terug naar Toerisme & Recreatie